Zaburzenie w postawie ciała występujące w płaszczyźnie strzałkowej objawiające się połączeniem cech pleców okrągłych oraz wklęsłych. Głównym czynnikiem wady postawy jest pogłębienie kifozy piersiowej oraz pogłębienie lordozy lędźwiowej.
Deformacja w odcinku lędźwiowym przyczynia się do przesunięcia narządów jamy brzusznej do przodu, powodując rozluźnienie mięśni brzucha oraz zaburzenie prawidłowej pracy przepony. Dodatkowo przy takim ustawieniu kręgosłupa klatka piersiowa zostaje wypłaszczona, a głowa oraz barki wysuwają się ku przodowi.
Najczęściej praca przy plecach okrągło-wklęsłych skupia się nad nadmiernie wydłużonym mięśniu czworobocznym, najszerszym oraz równoległobocznym jak i na mięśniach głębokich grzbietu. Przeciwnie nadmiernie napięte w tym schorzeniu są mięśnie piersiowe większe, mniejsze oraz biodrowo-lędźwiowe.
Plecy okrągło – wklęsłe oprócz nieprawidłowego napięcia mięśni mogą objawiać się zaburzeniem krążenia, rozsunięciem i odstawaniem łopatek, zmniejszeniem zakresu ruchomości stawów ramiennych czy utrudnionym funkcjonowaniem narządów wewnętrznych.