Receptory Vatera-Paciniego

Receptory Vatera-Paciniego - potoczna nazwa to receptory dotyku i silnego nacisku. Przyjmują kształt eliptyczny oraz nie mają regularnego położenia, natomiast najwięcej jest ich w głębokich warstwach skóry właściwej (palce, dłonie, stopy), w ścięgnach i torebkach stawowych. Zbudowane z warstw wypełnionych płynem, szybko się adaptują, mają niski próg pobudliwości oraz są wrażliwe na nacisk oraz wibracje.