Uszkodzenia tkanek miękkich według teorii tkanek powięziowych
🕓Artykuł przeczytasz w 2 min 54 sek
Przyczyny uszkodzeń tkanek miękkich
Uszkodzenia tkanek miękkich według teorii tkanek powięziowych powstają w wyniku :
dużego urazu
sumowania mikrourazów
złego leczenia zwichnięć, stłuczeń, skręceń
zbyt intensywny trening (przerost układu dynamicznego – układu ruchu) np. poprzez kształtowanie tylko jednej cechy; siły lub wytrzymałości , dochodzi do dysproporcji, odbywa się kosztem elastyczności
Przyczyny uszkodzeń więzadła
Mają pewien ograniczony stopień rozciągłości. Przy zbyt dużej sile działającej na więzadło dochodzi do naciągnięcia lub zerwania
Rozerwanie może występować na całym przebiegu więzadła, ale najczęściej dochodzi w punktach przyczepu.
Więzadło poboczne piszczelowe częściej ulega urazowi (przy nadkłykciu kości udowej) rzadziej w poboczne strzałkowe (przy głowie strzałki)
Przy uszkodzeniu więzadła pobocznego strzałkowego występują objawy porażenia w wyniku uszkodzenia nerwu strzałkowego który przechodzi powierzchownie
Najgorzej goją się urazy w 1/3 więzadła gdyż jest tam najgorsze ukrwienie, częsty objaw to niestabilność kolana, objaw szuflady
Więzadło krzyżowe przednie częściej ulega urazowi niż więzadło krzyżowe tylne
Objawy uszkodzenia więzadła krzyżowego przedniego i tylnego:
trzask (przy uszkodzeniu w. pobocznych nie występuje gdy ż więzadła są rozciągnięte )
krwiak (może pojawić się w okresie od 6-24 h , gdy wyjdzie od razu to wskazuje na uszkodzenie torebki stawowej lub części chrzęstnych stawu)
obrzęk (od 6-24 h jest niezauważalny). Rzadko jest uszkodzenie izolowane jeśli tylko torebka jest uszkodzona to obrzęk się „rozlewa”
Ból (przy całkowitym zerwaniu więzadeł ból jest mniejszy gdy ż nerwy ulegaj ą przerwaniu, przy uszkodzeniu połowicznym tylko cz ęś c nerwów zostaje przerwana i są większe objawy bolesne. Im większy ból tym mniejsze uszkodzenie struktur)
Szuflada przednia i tylna
Niestabilność kończyn:
ostra
przewlekła
Postępowanie przy ostrej niestabilności więzadła uzależnione od schorzenia
I stopień – niestabilność mała -przesunięcie 3-5mm -powiązana z naciągnięciem więzadeł
II stopie ń – niestabilność umiarkowana -przesunięcie 5-10mm -połączona z częściowym rozerwaniem
III stopień – niestabilność dużą -przesunięcie powyżej 10mm – połączona z całkowitym rozerwaniem
Leczenie uszkodzeń więzadła
• I i II stopień uszkodzenia lub uszkodzenie na przyczepie leczymy zachowawczo lub w miejscu dobrze ukrwionym
szybkie wyleczenie dzięki metodzie FDM
III stopień lub niestabilność przewlekła leczenie bardzo zależne od stanu
Niestabilność przewlekła – powstaje w wyniku uszkodzenia całego aparatu torebkowo – więzadłowego lub złego leczenia. Uszkodzenie więzadła krzyżowego przedniego czasami nie daje niestabilności ( dochodzi do zaniku mięśnia czworogłowego i wyrobienia stabilizacji mięśniowej)
Leczenie: Wyrobienie stabilizacji czynnościowej zamiast operacji
Rehabilitacja: (jak najwcześniej)
zbliżanie przyczepów -cisza ruchowa (dotyczy to przykurczów, niestabilności, osłabienia mm, zmniejszenia zakresu ruchu w stawach
Od razu ćwiczenia Raz uszkodzone więzadło nie będzie w pełni sprawne dynamicznie.
ćwiczenia w zamkniętym łańcuchu kinematycznym:
równomiernie rozłożone obciążenie (dotyczy to głównie st. kolanowego-rzepki)
daje większą stabilizacje
daje możliwość wykonywania ćwiczeń w większym zakresie
W otwartym łańcuchu kinematycznym całe obciążenie kumuluje się punktowo, dochodzi do obciążenia stawów – a przeciążenia są przyczyną zmian zwyrodnieniowych.
ćwiczenia w otwartym łańcuchu kinematycznym – rehabilitacja obszarów które nie są bolesne
ćwiczenia na priopriocepcje (poprawia równowagę statyczną i dynamiczną)
Statyczna reedukacja
•wtedy gdy pacjent chodzi bez kul
ćwiczenia
mają na celu odczucie położenia ciała, napięcia mm ,ruchu
wykonywanie czynności obszernych, jednostronnych i obustronnych
z wykorzystaniem wzroku – biofeedback
wykorzystujące zmienne podłoże (najpierw stabilne potem labilne)
odwracające uwagę od świadomej kontroli (wykorzystanie piłki)
w różnych pozycjach stawowych
Dynamiczna reedukacja
ćwiczenia:
charakteryzujące się zmiennym tempem ; od wolnego, średniego do szybszego
Orteza – czy jest niezbędna? Kontuzje kolana to częsty problem, który dotyczy osób aktywnych fizycznie, ale nie tylko! W końcu ten staw narażony jest na
Łąkotki są zbudowane z tkanki chrzęstnej włóknistej leżące pomiędzy kością udową a piszczelową. Są częścią stawu kolanowego.
Do czego służą łąkotki?
stabilizacja
amortyzator (zmniejsza tarcie)
zmniejsza obciążenie – daje sprężysty opór końcowy
Przyczyny uszkodzenia łąkotki
I. Nagły duży uraz, bądź sumowanie urazów (łąkotka przy środkowa – 10x częściej ulega uszkodzeniu niż boczna, jest zrośnięta z torebką stawową) Przy obciążaniu kolana – nagłe wyprostowanie + rotacja zewnętrzna goleni względem ustabilizowanego uda lub rotacja wewnętrzna uda względem goleni.
II. Przewlekły (choroby błony maziowej, chrząstki-złe od żywienie)
III. W czasie rozwoju płodowego(utrudniony ruch wyprostu)
IV. Przedłużające się unieruchomienie ,miażdżyca, żylaki (nie goją się same – niedokrwienie, zaburzenie unerwienia)
Łąkotki są chrzęstnymi elementami stawu kolanowego, nie unerwione – niebolesne ale nie mają zdolności regeneracyjnych
Leczenie uszkodzeń łąkotki
Metodą FDM da się szybko wyleczyć ból pochodzenia łąkotkowego.
Objawy uszkodzenia łąkotki
• ból ( nie musi )
• słabość stawu
• pacjent utyka
• kolano załamuje się ku przodowi
• obrzęk, krwiak wzrost ocieplenia
Rozpoznajesz te dolegliwości?
Skonsultuj się z naszym doświadczonym fizjoterapeutą i odzyskaj pełnię zdrowia.
Zapisz się na wizytę
Bibliografia :
Dega – Ortopedia i traumatologia
Żuk&Dziak – Ortopedia z traumatologi ą narz ądu ruchu
Nowotny – Zarys rehabilitacji w dysfunkcjach narz ądu ruchu
Michał specjalizuje się w terapii manualnej tkanek miękkich. Stale rozwija wiedzę w rehabilitacji urazowej, ze szczególnym naciskiem na urazy sportowe.